Yük olan değil yük alan olmak…
Ne güzelsin #kizilayosmangazi
“Boş arabaaa! Boş arabaaa!” diye bağırırdık bilyeli arabamızla Muradiye Salı Pazarı’nda ve Çarşamba Mahallesi Pazarı’nda. Sene 1980’ler. 9-10 yaşlarındayız. Pazara çıkmış yaşlı insanlara yardım ederdik pazarını görene kadar. Sonra aldıklarını evine kadar bırakırdık. Bunun karşılığında da gönlünden kopanlarla okul harçlığımızı çıkartırdık. Bu vesile ile bile olsa çocuk ve yaşlılar arasında bir bağ kurulmuş olurdu.
Bugün de Kızılay Osmangazi Şubesi öncülüğünde pazarda gençler ve yaşlılar buluştu. İşte bu buluşma bizleri 34 yıl öncesine götürdü. Lisedeki gençlerimiz pazara çıkmış yaşlılara yardım ederek önce ellerindeki sonra da gönüllerindeki yükü aldılar. Gençlerimizden umut kesilir mi hiç?
Şu güzel tabloyu Sen ülkemizden hiç eksik etme Yarabbi…
